Peers4Parents…. ook peers voor mij….

Dit weekend ronde ik de Peers4Parents facilitator training af. Peers4Parents is een programma dat in mijn ogen een perfect verlengde vormt van het boek. In het boek deel ik als ouder en ervaringsdeskundige ons verhaal en geef ik je de tips door die ons geholpen hebben. In het Peers4Parents programma komen ouders bij elkaar om ervaringen uit te wisselen en van elkaar te leren. Het is het doel ouders te empoweren, zodat ze in hun kracht staan en leren hoe ze hun begaafde kind emotioneel kunnen begeleiden. Op deze bijeenkomsten bereiden ouders zichzelf inhoudelijk voor met aangereikte literatuur en andere informatiebronnen.

Normaal gesproken oefen je in deze meetings met een groep ouders. Vanwege de corona-maatregelen kon dit helaas niet, dus we namen afwisselend de rol van facilitator en ouder in. We werkten hard aan onze skills en ik voelde me steeds enthousiaster worden over het programma. Ik zag hoe waardevol dit zou zijn voor ouders, maar had wel het gevoel dat ik de emoties die ik tegenkwam tijdens onze reis zelf al een goed plekje had gegeven…

Tóch waardeer je natuurlijk pas echt de kracht van het programma als je ervaart wat de ouders echt ervaren. Het was belangrijk dat we niet alleen dachten met ons hoofd, maar voelden met ons lijf…  Dit werd tijdens de training benadrukt en daarna begon de groep ervaringen te delen… Toen ik de ervaringen hoorde en voelde dat ze zó overeen kwamen met ons verhaal ging er een knop om van binnen. De tranen stroomden over mijn wangen… En het mooie is… het gevoel mocht er zijn. De groep voelde veilig, niet veroordelend… Ik wíst en voelde dat mijn gevoel en mijn angst er mochten zijn en begon dus door de tranen heen te delen… Oók die dingen waarvan ik het gevoel had dat ze al jaren geparkeerd stonden. En dát is de kracht van het Peers4Parents programma. Op sommige momenten leer je van elkaar en op sommige momenten ben je er voor elkaar. Zonder oordeel…

Want wat besproken wordt blijft binnen de groep en wat we leren nemen we mee….